Vrijdagmiddag, zo rond de klok van 15.00 uur, arriveerde de delegatie van VKC’03 op het terrein van Moby-Dick. Meteen werden de tenten opgezet. De harde kern, die al jaren op donderdagmiddag afreist naar Zandpol om een handje te helpen bij de organisatie van dit grote evenement, was natuurlijk ook weer van de partij. Zo’n 2000 waterratten waren aanwezig op het grootste waterpolotoernooi van Nederland. ’s Avonds was er al een opwarmertje in de tent, waar Jack-Fire ervoor zorgde dat iedereen flink aan het ‘sporten’ kwam – het ging er heet aan toe! In de nachtelijke uren werd het terrein goed verkend door een aantal leden, maar voordat het licht werd, lag iedereen keurig in de tent.
Zaterdagochtend om 08.36 uur stond de eerste wedstrijd op het programma. VKC’03 was dit jaar hoger ingedeeld in de competitie en mocht meteen aantreden tegen Warwick. De start was anders dan gehoopt; de mannen verslikten zich in het stugge spel van onze overzeese tegenstanders. Verlies was het resultaat. De volgende wedstrijd om 10.24 uur was tegen Wetterwelle uit Duitsland. Ook hier kwam het team net wat tekort. De laatste wedstrijd van de dag, tegen Piranha Old Stars, werd nipt verloren op het nieuwe veld 4. ’s Avonds, onder de bijzondere partytent met panoramisch uitzicht, werd er nog even stevig geëvalueerd: zondag moest er minimaal één wedstrijd gewonnen worden. De indirecte Finale was in de feesttent en locale Band Woodpacker verzorgde samen met de DJ van Moby-Dick dat de spieren en lichaamsdelen goed in beweging bleef.
De damesselectie was dit jaar te klein voor een eigen team, maar dankzij samenwerking konden de VKC’03 Babes ondergebracht worden bij onze vrienden van Moby-Dick. Ze speelden een mooie pot en boekten een sportief resultaat over het hele weekend: één keer gelijk, en één keer winst. De mannen stonden zondagochtend nog met lege handen. Tegenstander: ZV Utrecht. Door aanvallend risico’s te nemen, werd de verdediging kwetsbaar. Dertig seconden voor tijd ging het mis, en de Utrechters trokken de winst naar zich toe. De laatste wedstrijd was erop of eronder. Twee spelers ontbraken vanwege fluitverplichtingen elders op het toernooi, maar ondanks dat wist VKC’03 de overwinning te pakken – en zo werd de eer gered! Met een kleine selectie en vijf klasses hoger ingedeeld, was het zeker geen slecht optreden. Op het grootste waterpolotoernooi van Nederland, met dit jaar maar liefst 119 teams, mag VKC’03 trots terugkijken. Hopelijk is er volgend jaar een bredere selectie, zodat er nóg meer tegenstand geboden kan worden in deze klasse. Maar al met al: het toernooi ging de boeken in als een weekend vol geweldige herinneringen. Iedereen keerde moe maar voldaan terug naar Tubbergen.
