Tubbergen is hot, schrijft de krant. Behoort de natie qua geluk al tot de top vijf op de planeet, de Schaepmankolonie doet daar weinig voor onder. Niet zo gek dat mensen graag in de groene essenoase willen wonen. Van al dat moois wordt een mens gelukkig. De doorsnee Tubbergenaar heeft het geluk dan ook in tuk. Die zegening heeft meerdere redenen. Allereerst valt over de flappen in de tuk niet te klagen. Het gemiddelde inkomen ligt hier hoog; er wonen nogal wat miljonairs aan de rafelrand van het land. En die rijkaards stuwen de range prettig omhoog. Verder beschikken de meeste inwoners over een eigen optrekje. Ook daar wordt een mens blij van. Komt bij dat ze zich in hun weelderige paleisjes ook nog eens erg senang voelen. Tubbergen behoort namelijk – na Fort Knox – tot de veiligste plekken op aard. Inbrekers mijden het oord alsof de middeleeuwse builenpest er nog rondwaart. Een andere geluksfactor richt zich op de heilige koe; op iedere oprit pronkt minimaal één glanzende bolide. Maar er is meer om met het geluk in tuk schommelend in de tuinhangmat te liggen dromen. De grootste mazzel hebben de inwoners waar het gaat om de exercities in de bedstee. Tubbergenaren maken namelijk de beste wip. Altijd gedacht dat ze in Emmen, met al die ultra vibrerende satisfyers van Easy Toys om de hoek, het meest aan hun trekken komen? Nee hoor, in Tubbergen wordt de daad niet alleen subtiel en frequent bedreven, het gebeurt ook nog eens gediplomeerd! Huh…, gediplomeerd? Jawel, het CBS heeft berekend dat landelijk de meeste rijbewijzen in de Tubbergse overheidstempel worden uitgereikt. En u dacht toch niet dat je daar alleen het voorwiel van een motorfiets mee kunt laten steigeren?! Moraal van dit verhaal: Tubbergen is een paradijselijk oord, de inwoners zijn er aardsgelukkig, doen het bij de konijnen af en zijn daarin ook nog eens gecertificeerd. Hoeveel geluk in tuk kan een mens verdragen?
Ferdinand
