Ruim een jaar lang zijn wij, als dorpsondersteuners, maandelijks met jullie in gesprek geweest via deze column. We hebben in die tijd allerlei onderwerpen aangestipt: van praktische ondersteuning, zorgvragen, vrijwilligerswerk en het inzetten van talenten van bewoners, afstemming tussen verschillende verenigingen en de kracht van verbondenheid in ons dorp. We hopen dat we zo een duidelijk beeld hebben kunnen geven van wat we doen én vooral: dat we er zijn voor iedereen in het dorp.
Deze column begon ooit als een manier om zichtbaar en herkenbaar te zijn in het dorp. Om mensen te informeren, inspireren en soms ook net dat zetje te geven om contact met ons op te nemen. Inmiddels merken we dat onze aanwezigheid steeds bekender is. Mensen weten ons beter te vinden en we voelen dat het vertrouwen groeit. Daar zijn we dankbaar voor.
Daarom nemen we nu afscheid van deze maandelijkse column. Niet omdat we er niet meer zijn, integendeel! Maar omdat we denken dat onze boodschap is aangekomen. Ons werk gaat gewoon door, net als onze betrokkenheid bij het dorp en haar inwoners. We blijven bereikbaar voor vragen, ideeën, zorgen of gewoon een luisterend oor.
We bedanken iedereen die de afgelopen tijd de moeite heeft genomen onze columns te lezen, te reageren of met ons in gesprek te gaan. Blijf elkaar zien, blijf omkijken naar elkaar, en weet: de dorpsondersteuner is nooit ver weg.
Tot ziens in het dorp,
De dorpsondersteuners
