Al bijna een eeuw sta ik hoog boven het dorp te koukleumen. Hemelvuur, hagel en sneeuw teisteren mijn kale kruin. ’s Winters is ‘t hier echt niet te harden. Is een muts teveel gevraagd? Een paar Grolse wanten? Geen wonder dat ik er als versteend bij sta. Overigens komt dat niet alleen door de elementen.
Lijfspreuk
Het heeft ook te maken met mijn lijfspreuk: Credo Pugno. De schooljeugd, die ik dagelijks elektrisch! – God verhoede het – voorbij zie zoeven, heeft geen flauw benul wat het betekent. Maar goed ook. Het motto heeft namelijk danig aan kracht ingeboet. In de tijd dat ik hier sta te blauwbekken, is er van mijn idealen weinig overgebleven. De wereld staat in brand, oorlogen en machtszucht regeren, de Apocalyps lijkt nabij.
Gedachtegoed
Ook mijn gedachtegoed ligt aan diggelen. De Roomsch-Katholieke Staatspartij – het huidige CDA – is geminimaliseerd. Kerken lopen leeg, worden afgebroken. Mijn stokpaardjes: sociale hervorming en emancipatie zijn ingehaald door egotripperij en polarisatie. De ooit zo gerespecteerde retorica is verworden tot tiktok-taal.
Licht
Gelukkig straalt er ook licht in het dorp van mijn jeugd. Tegenover me is een statige residentie verrezen. Over mijn rechterschouder ontwaar ik een gerenoveerde Saksische hoeve. Ooit een bisschoppelijk hof, nu omgeven door een feeëriek verlicht wandelpad met op ’t eind een arcadische Hof van Eden. Links van me wooncomplex De Bloemenesch. Ook in de Boskamp luisterrijke optrekjes. Plan Weleveld schiet wortel en ten noorden van mijn geboortehuis ontstaat een prestigieuze woonwijk. Het welvaartsniveau in Tubbergen is hoog, evenals het veiligheidsgevoel. De infrastructuur is op orde, het winkelbestand navenant. Nauwelijks leegstand, gratis parkeren. Dat alles doet me deugd.
Mascotte
Mijn grootste bewondering gaat echter uit naar de lokale voetbaltrots. De opmars van TVC ’28 is ronduit verbluffend. Van de vierde klasse in de regio naar de landelijke vierde divisie. De club is van de vloer op de zolder gesprongen. Met allemaal krijgers van eigen makelij. En…, zonder te betalen! Terecht dat daarover binnenkort een boek verschijnt. Tevens de hoogste tijd voor een clubmascotte.
In de vorm van een schaap. Niet zomaar een schaap, nee…, eentje met blauw bloed. Schrijfwijze: schaep. Naam: Herman. Dekje: blauwwit. Naar Geissbock Hennes van FC Köln. Onder de nieuwe tribune is ruimte voor een gerieflijk schaepskot en plenty hooi. En nu de troef! Bij iedere wedstrijd wordt schaep Herman de arena binnengeleid om als een volbloed Schaopenbölke, gloedvol blatend, de eigen strijders aan te vuren. Tegelijkertijd weerklinkt dan vanaf de es een eeuwoude bede: Credo Pugno!
Dr. H.J.A.M. Schaepman
